درمان سیفلیس در بارداری

سیفلیس در دوران بارداری یکی از بیماری های است که ممکن است زنان باردار به آن مبتلا شوند. برای درمان سیفلیس در بارداری باید آزمایش ها و مراقبت هایی را در نظر گرفت تا این عفونت به جنین نرسیده و خطری جنین را تهدید نکند. در این مقاله درباره ی این آزمایش ها چه در قبل از بارداری و چه در حین آن صحبت شده است.

سیفلیس در دوره بارداری

تمامی زنان باید در اوایل دوره بارداری از نظر ابتلا به سیفلیس از طریق آزمایش خون (سرولوژیکی) غربالگری شوند. این غربالگری باید در اولین ملاقات پیش از زایمان برای تمامی زنان انجام شود. در جمعیت هایی که مراقبت پیش از زایمان به صورت بهینه نمی باشد، در هنگامی که بارداری تایید می شود باید آزمایش های غربالگری RPR و درمان (در صورت واکنشی بودن آزمایش PRP) صورت گیرد.

معمولا غربالگری پیش از زایمان به وسیله آزمایش آنتی بادی غیر ترپونمال انجام می شود؛ اما با این حال، در برخی مراکز درمانی از آزمایش آنتی بادی ترپونمال استفاده می شود. زنان باردار با آزمایش های غربالگری ترپونمال واکنشی باید واکنش های غیر ترپونمال کمی را نیز انجام دهند. دلیل این مورد این است که تیتر ها برای پایش پاسخ به درمان ضروری می باشند.

برای جمعیت هایی که شیوع سیفلیس در آن ها بالا می باشد و همچنین زنانی که در معرض خطر بالای ابتلا به عفونت هستند، آزمایش های سرولوژیک نیز باید دو بار در سه ماهه سوم بارداری انجام شوند. یکی از این دفعات بین هفته های 28 تا 32 بارداری و دیگری در هنگام زایمان انجام می شود.

هر زنی که پس از 20 هفته بارداری جنین او مرده باشد باید از نظر ابتلا به سیفلیس آزمایش شود. هیچ مادر یا نوزادی نباید بدون اینکه حداقل یک بار در دوران بارداری وضعیت سرولوژیکی مادری ثبت شود، بیمارستان را ترک کنند. در صورتی که مادر در معرض خطر بالا در نظر گرفته شود این مورد باید در هنگام زایمان در نظر گرفته شود.

آزمایش های لازم برای درمان سیفلیس

آزمایش های تشخیصی سیفلیس در بارداری

زنان بارداری که آزمایش سرولوژیک آن ها مثبت است مبتلا در نظر گرفته می شوند مگر اینکه سابقه درمان کافی در سوابق پزشکی آن ها ثبت شده و تیتر های آنتی بادی سرولوژیک متوالی آن ها به طور مناسبی نسبت به مرحله سیفلیس کاهش یافته باشد.

به طور کلی، خطر عفونت جنینی در قبل از زایمان یا سیفلیس مادرزادی در زمان تولد به مرحله سیفلیس در دوران بارداری بستگی دارد. بیشترین خطر در مراحل اولیه و ثانویه وجود دارد. تیتر کمی و غیر ترپونمال مادری مخصوصا در صورتی که نسبت آن از یک به هشت بیشتر باشد، ممکن است نشانه عفونت اولیه یا باکتریمی باشد.

با این حال، باز هم در زنان باردار مبتلا به سیفلیس نهفته و دیر هنگام با تیتر های پایین خطر ابتلا به عفونت جنینی قابل توجه است. امکان دارد، زنان بارداری که تیتر های آنتی بادی پایین و ثابتی داشته و همچنین در گذشته از نظر سیفلیس درمان شده اند نیازی به درمان اضافی نداشته باشند. با این وجود، تیتر های بالای آنتی بادی که مداوم یا افزاینده هستند می توانند بیانگر ابتلای دوباره به عفونت یا عدم موفقیت درمان باشند. در چنین مواردی باید درمان دوباره در نظر گرفته شود.

در صورتی که یک آزمایش ترپونمال مانند EIA یا CIA برای غربالگری سیفلیس پیش از زایمان استفاده شود، تمامی آزمایش های EIA یا CIA که مثبت می شوند باید با انجام یک آزمایش غیر ترپونمال کمی مانند RPR یا VDRL کنترل شوند. در صورتی که آزمایش غیر ترپونمال منفی باشد، نتایج متناقض در نظر گرفته شده و یک آزمایش ترپونمال ثانویه (معمولا TP-PA) ترجیحا بر روی همان نمونه انجام می شود.

در صورتی که دومین تست ترپونمال مثبت باشد، عفونت سیفلیس حاضر یا گذشته می تواند تایید شود. برای زنانی که سابقه درمانی کافی برای سیفلیس داشته و در حال حاضر در معرض خطری قرار ندارند، درمان بیشتری مورد نیاز نمی باشد. زنانی که فاقد سابقه درمان هستند باید تعیین سطح شده و بر طبق رژیم توصیه شده پنی سیلین درمان شوند.

منفی بودن جواب دومین آزمایش ترپونمال در زنانی که سابقه درمان سیفلیس را نداشته و در معرض خطر پایینی قرار دارند؛ احتمالا نشانگر خطا در آزمایش EIA یا CIA می باشد. در صورتی که یک زن در معرض خطر پایینی جهت ابتلا به سیفلیس بوده، علائم و نشانه های سیفلیس اولیه را نداشته، شریکی داشته که دارای هیچ گونه شواهد بالینی یا سرولوژیکی از سیفلیس نبوده و ملاقات های دوره ای را انجام می دهد، می توان آزمایش سرولوژیک را در طول 4 هفته تکرار کرده تا مثبت ماندن یا نماندن آزمایش EIA، CIA و یا مثبت شدن آزمایش های RPR، VDRL یا TP-PA مشخص شود.

در صورتی که هر دوی آزمایش های RPR و TP-PA منفی باقی بمانند، به انجام درمان بیشتر نیاز نیست. در صورتی که شرکت در ملاقات های دوره ای برای فرد ممکن نباشد، زنان فاقد سابقه درمان سیفلیس باید بر طبق مرحله سیفلیس خود درمان شوند.

آزمایش سیفلیس

درمان سیفلیس در بارداری

تنها داروی ضد باکتریایی موثر جهت پیشگیری از انتقال مادر به جنین و همچنین درمان عفونت جنینی، پنی سیلین جی (G) می باشد. مدارک جهت تعیین رژیم های توصیه شده و بهینه پنی سیلین کافی نیستند.

رژیم توصیه شده

زنان باردار باید با رژیم پنی سیلینی درمان شوند که با مرحله سیفلیس آن ها متناسب می باشد.

ملاحظات لازم در خصوص ابتلا به سیفلیس

1- برخی شواهد بیان دارند که درمان اضافی برای زنان باردار مفید است. برای زنانی که به سیفلیس اولیه، ثانویه یا نهفته زود هنگام ابتلا دارند، یک دوز ثانویه پنی سیلین بنزاتین را می توان پس از 1 هفته مصرف دوز اولیه به بیمار داد. این دوز ثانویه حاوی 2.4 میلیون واحد از دارو بوده و به صورت تزریق درون عضلانی به بیمار داده می شود.

2- هنگامی که سیفلیس در نیمه دوم بارداری تشخیص داده می شود، مدیریت آن باید شامل ارزیابی سونوگرافی جنین از نظر سیفلیس مادرزادی باشد. با این حال، این ارزیابی نباید انجام درمان را به تاخیر اندازد. علائم سیفلیس جفت یا جنین در سونوگرافی بیانگر خطری بزرگتر از نظر عدم موفقیت درمان جنینی می باشد.

از جمله این علائم می توان به هپاتومگالی، آسیت، ادم (تجمع آب میان بافتی)، کم خونی جنینی و یا ضخیم شدن جفت اشاره کرد. موارد مرتبط با این علائم باید با مشورت یک متخصص زایمان مدیریت شوند. مدارک جهت پیشنهاد رژیم های خاص برای چنین موقعیت هایی ناکافی است.

3- زنانی که در نیمه دوم بارداری خود از نظر سیفلیس درمان می شوند در معرض خطر زایمان زودرس و یا زجر جنینی قرار دارند. مورد دوم در صورتی اتفاق می افتد که درمان، واکنش یاریش-هرکس ‌هایمر را تسریع کند. باید به این زنان توصیه شود در صورتی که پس از درمان هر گونه تب، انقباضات یا کاهش در حرکات جنین را متوجه شدند، تحت نظر یک متخصص زایمان قرار گیرند.

با اینکه مرده زایی یکی از عوارض نادر درمان می باشد، اما نگرانی در ارتباط با این عارضه نباید سبب تاخیر در درمان ضروری شود. هیچ اطلاعاتی نیست که بیان کند استفاده از درمان کورتیکو استریوئید سبب کاهش خطر ابتلا به عوارض مرتبط با درمان در بارداری می شود.

4- فراموشی یا عدم مصرف وعده دارویی در زنان بارداری که در حال دریافت درمان سیفلیس نهفته و دیر هنگام خود هستند، پذیرفته نیست. زنان بارداری که یک وعده دارویی را مصرف نکرده اند باید تمام دوره درمانی را تکرار کنند.

5- تمام زنان مبتلا به سیفلیس باید از نظر ابتلا به عفونت HIV (ویروس ایدز) آزمایش شوند.

نتیجه آزمایش سیفلیس

ملاقات های دوره ای

درمان سیفلیس در بارداری و مراقبت پیش زایمانی مناسب، حیاتی هستند. حداقل، آزمایش تیتر های سرولوژیک باید در هفته های 28 تا 32 بارداری و همچنین در هنگام تولد تکرار شوند. تیتر های سرولوژیک می توانند به صورت ماهیانه در زنانی تکرار شوند که در معرض خطر بالای ابتلای دوباره قرار داشته و یا در مناطق جغرافیایی زندگی می کنند که شیوع سیفلیس بالا می باشد.

ارائه دهندگان باید اطمینان حاصل کنند که پاسخ های پادتنی و بالینی برای مرحله بیماری فرد مناسب می باشد. با این حال، اغلب زنان قبل از اینکه پاسخ سرولوژیک آن ها به درمان به صورت دقیق ارزیابی شود زایمان می کنند. در صورتی که زایمان در 30 روز اول درمان انجام شده، علائم بالینی عفونت در هنگام زایمان حاضر بوده یا تیتر آنتی بادی مادری در هنگام زایمان چهار برابر تیتر در زمان قبل از درمان باشد، درمان ناکافی مادری محتمل است.

ملاحظات ویژه در دوره ی درمان سیفلیس در بارداری

1- حساسیت به پنی سیلین

برای درمان سیفلیس در دوران بارداری، هیچ جایگزین اثبات شده ای برای پنی سیلین وجود ندارد. زنان بارداری که سابقه حساسیت به پنی سیلین دارند باید حساسیت زدایی شده و به وسیله پنی سیلین درمان شوند. آزمایش پوست یا آزمایشهای درجه بندی شده­ ی دوز خوراکی پنی سیلین می توانند در تشخیص زنان در معرض خطر واکنش های حساسیتی حاد مفید باشند.

تجویز تتراسایکلین و داکسی سایکلین در سه ماهه دوم و سوم بارداری منع شده است. از آنجایی که اریتروماسین و آزیترومایسین عفونت مادری یا جنینی را به صورت موثر درمان نمی کنند نباید از آن ها استفاده شود.

2- عفونت HIV

امکان دارد، التهاب جفت ناشی از عفونت مادرزادی سبب افزایش خطر انتقال ویروس ایدز (HIV) در دوره پری ناتال شود. دوره پری ناتال به مدتی قبل تا مدتی بعد از زایمان گفته می شود.

تمامی زنان مبتلا به عفونت HIV باید از نظر ابتلا به سیفلیس ارزیابی شده و متناسب با مرحله عفونت خود رژیم پنی سیلین دریافت کنند. مدارک جهت توصیه هر گونه رژیم جایگزین برای درمان زنان باردار مبتلا به عفونت HIV ناکافی می باشند.

نکته: توجه شود که برای این بیماری حتما باید به پزشک متخصص مراجعه شود

پوست پدیا مرجع تخصصی بیماری های پوست و مو

Rate this post

پوست پدیا مرجع تخصصی مشاوره پوست و مو

زیر نظر دکتر گیتا مجید زاده

‎‎۰۲۱۲۶۸۰۶۵۹۵

سیستم پرسش و پاسخ

ثبت سوال جدید

سوال خود را در اینجا ثبت کنید و از سیستم کد رهگیری دریافت نمائید. پاسخ شما سریعترین زمان از طریق ایمیل و SMS به شما اطلاع داده خواهد شد.

پیگیری سوال قبل

برای پیگیری پاسخ سوال قبلی ، کد رهگیری خود که از طریق ای میل یا SMSبرای شما ارسال شده را در این قسمت وارد کنید تا پاسخ دکتر را مشاهده فرمائید
تصاویر پیوست امکان انتخاب تا ۵ تصویر وجود دارد. جهت انتخاب چندگانه کلید Ctrl را نگه دارید. (فرمت های مجاز شامل png, gif و jpg می باشد و حداکثر حجم هر تصویر ۸ مگابایت است.)
© همیارسیستم
پرسش از دکتر