دیگر زیر شاخه ویروس پایپلومای انسانی که مجاری مقعد و تناسلی را آلوده می کند می تواند سبب تغیراتی در دهانه رحم شود. این تغییرات زمینه ساز سرطان بوده و در نهایت سرطان ایجاد می کند.
هنگامی که علائم و نشانه های زگیل تناسلی در زنان پدیدار می شوند، بسیاری از این زنان علائمی مانند خارش، سوزش یا حساسیت به لمس را در اطراف و درون واژن خود احساس می کنند. دیگر علائم و نشانه های زگیل تناسلی در زنان می توانند شامل موارد زیر شوند:
زگیل های تناسلی ممکن است ظاهری چین دار یا گل کلمی داشته باشند.
زگیل های تناسلی می توانند در هر جایی از بدن که در معرض تماس جنسی قرار گیرد ظاهر شوند. برای مثال در زنان واژن، دهانه رحم، کشاله ران یا ناحیه فرج و در مردان آلت، کیسه بیضه، ران یا کشاله ران می توانند تحت تاثیر قرار گیرند.
راه های درمان زگیل تناسلی
هیچ درمانی برای زگیل های تناسلی یا عفونت HPV وجود ندارد. تنها روش مداوا برداشتن ضایعاتی است که توسط ویروس ایجاد شده اند. متاسفانه، حتی برداشتن زگیل ها نمی تواند الزاما از انتشار این ویروس جلوگیری کند. همچنین این ضایعات دوباره عود خواهند کرد. هیچ کدام از گزینه های درمانی در حال حاضر ایده آل نبوده و بر دیگر روش ها ارجحیتی ندارد.
درمان های موجود برای ضایعات، علائم و نشانه های زگیل های تناسلی شامل موارد زیر می شوند:
1- داروی پودوفیلوکس (کوندیلوکس)
به جای استفاده از ژل یا محلول نیم درصد پودوفیلوکس نیز می توان از پماد 5 درصد ایمی کیمود (آلدارا) استفاده کرد.
این دارو تولید سلول های سایتوکین در بدن را تحریک می کند. داروی ایمیکوئید مستقیما بر سیستم ایمنی بدن اثر کرده و پاسخ ایمنی را تقویت می کند. برخی روش های درمانی زگیل های تناسلی را فقط یک پزشک با تجربه می تواند انجام دهد.
این روش های درمانی برای مثال شامل قرار دادن مقداری کم از محلول 10 تا 25 درصد پودوفیلین بر روی ضایعات و پس از چند ساعت شستن آن می باشد. تا زمانی که این زگیل های تناسلی از بین نرفته اند، این درمان ها به صورت هفتگی تکرار می شوند.
2- اسید تری کلرواستیک (TCA)
محلول 80 تا 90 درصد اسید تری کلرواستیک (TCA) یا اسید بی کلرواستیک (BCA) نیز می تواند به صورت هفتگی توسط پزشک بر روی ضایعات اعمال شود. همچنین، تزریق ژل اپی نفرین 5 فلوروراسیل به درون ضایعات نیز در درمان زگیل های تناسلی موثر واقع شده است.
3- اینترفرون آلفا
ماده ای است که پاسخ ایمنی بدن را تحریک کرده و در درمان زگیل های تناسلی به کار برده می شود.
4- کرایوتراپی و لیزر
روش های درمانی جایگزین شامل کرایو تراپی (انجماد زگیل های تناسلی توسط نیتروژن مایع) یا جراحی توسط لیزر می شوند. جراحی به وسیله لیزر یا برش جراحی هر دو بسته به وسعت ضایعات نیازمند بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی هستند.
امکان انتقال زگیل تناسلی
عفونت HPV (زگیل تناسلی) مجاری تناسلی واگیردار بوده و از طریق تماس جنسی منتقل می شود. با این حال، ممکن است فرد بدون داشتن تماس جنسی به زگیل تناسلی ابتلا یابد. هیچ درمان طبیعی و خانگی و… برای زگیل های تناسلی یا عفونت HPV وجود ندارد.
درمان هایی که برای این بیماری استفاده می شوند تنها علائم بیمار را مدیریت کرده و آنها را کاهش می دهند. به نظر می رسد که استفاده از کاندوم سبب کاهش خطر انتقال HPV در حین فعالیت جنسی می شود، اما با این وجود به طور قطعی از این بیماری جلوگیری نمی کند.
محققان تخمین می زنند که حداقل 75 درصد از مردان و زنان بالغ از نظر جنسی به یک HPV منتقله از راه جنسی مانند زگیل تناسلی مبتلا شده اند.
جلوگیری از بارداری و انتقال زگیل تناسلی
اجتناب از رابطه جنسی می تواند سبب جلوگیری از انتشار ویروس HPV ای شود که از طریق جنسی انتقال می یابد. فردی که از تماس جنسی خودداری می کند باز هم می تواند به دیگر انواع ویروس HPV مانند آنهایی که سبب زگیل های پوستی می شوند ابتلا یابد.
از آنجایی که برخی مطالعات ابتلا به بیماری HPV تناسلی را در جمعیت کودکان جوان و راهبه های منزوی پیدا کرده اند، برخی محققان بیان داشته اند عفونت HPV ممکن است در هنگام زایمان از مادر به نوزاد منتقل شود. انتقال های دهانی تناسلی و دستی تناسلی نیز به عنوان دیگر راه های انتقال این بیماری مستند شده اند.
HPV معمولا از طریق تماس مستقیم تناسلی در حین رابطه جنسی منتقل می شود. این ویروس در مایعات بدن، خون و اعضای پیوند زده شده یافت نشده و از این روش انتقال نیافته است.
به نظر می رسد که استفاده از کاندوم سبب کاهش خطر انتقال HPV در حین فعالیت جنسی شود اما با این وجود به طور قطعی از این بیماری جلوگیری نمی کند. مواد اسپرم کش و روش های هورمونی ضد بارداری قادر به پیشگیری از انتشار عفونت HPV نمی باشند.
زگیل تناسلی یا عفونت HPV چیست؟
عفونت HPV یا زگیل تناسلی شایع ترین بیماری منتقله از راه جنسی در ایالات متحده آمریکا می باشد. در حدود 75 درصد از مردان و زنان بالغ از نظر جنسی در برهه ای از زمان به یک HPV منتقله از راه جنسی مانند زگیل تناسلی مبتلا شده اند.
عفونت HPV شایع بوده و معمولا به ایجاد زگیل، سرطان یا حتی علائم منجر نمی شود. در واقع، اکثر افراد مبتلا به HPV هیچگونه علامت یا ضایعه پوستی ندارند.
تعیین ابتلا داشتن یا نداشتن فرد به عفونت HPV شامل آزمایشاتی می شود که ماده ژنتیکی ویروس را شناسایی می کند. علاوه بر این، به طور قطع تایید نشده است که سیستم ایمنی بدن می تواند بدن را از وجود ویروس HPV پاک کند.
چه کسانی به این بیماری مبتلا می شوند؟
افراد بسیاری نتیجه آزمایش ابتلا به HPV در آنها مثبت شده سپس به مدت چند ماه تا چند سال نتیجه آزمایششان منفی بوده و بعد از آن دوباره مثبت می شود. در حال حاضر، دقیقا مشخص نیست که آیا علت این پدیده پنهان شدن ویروس در بدن بوده و یا ابتلای دوباره فرد به ویروس می باشد.
افراد مبتلا که علائمی را بروز نمی دهند (فاقد زگیل یا عارضه پوستی هستند) همچنان توانایی انتقال این ویروس را به دیگران از طریق تماس جنسی دارند. لازم به ذکر است که در آمریکا و دیگر کشور های توسعه یافته غربالگری و درمان زود هنگام تغییرات پیش سرطانی در دهانه رحم، بروز سرطان دهانه رحم را به شدت کاهش داده است.
در صورتی که تماس با فرد مبتلا به زگیل تناسلی چه اقداماتی باید انجام داد؟
هم افراد مبتلا به عفونت HPV و هم شرکای جنسی آنها در ارتباط با خطر انتشار HPV و پدیدار شدن ضایعات پوستی نیاز به مشاوره دارند. این افراد باید بدانند که نبود ضایعات پوستی احتمال انتقال ویروس را از بین نبرده و استفاده از کاندوم نیز در جلوگیری از انتشار این ویروس به طور کامل موثر نیست. لازم به ذکر است، هنوز معلوم نیست که آیا درمان آلوده شدن را کاهش می دهد یا خیر.
در نهایت، باید اهمیت انجام متداول آزمایش پاپ اسمیر جهت غربالگری سرطان دهانه رحم و تغییرات پیش سرطانی در آن به شرکای جنسی (زنان) مردان مبتلا به زگیل تناسلی یاد آوری شود. در صورت درمان تغییرات پیش سرطانی احتمال ابتلا فرد به سرطان دهانه رحم کاهش می یابد. همچنین، با اینکه هنوز غربالگری بهینه برای سرطان مقعد و مدیریت زود هنگام آن مشخص نیست اما مردان باید از خطر احتمالی ابتلا به سرطان مقعد آگاه شوند.
آیا آزمایشی جهت تشخیص زگیل تناسلی در زنان وجود دارد؟
از آنجایی که آزمایش پاپ اسمیر، سلول های غیر عادی و آلوده شده را که می توانند پیش سرطانی باشند شناسایی می کند، گاهی اوقات به وسیله تغییراتی که در آزمون پاپ اسمیر پدیدار می شوند می توان به وجود HPV مشکوک شد. عفونت HPV می تواند به تغییرات پیش سرطانی در دهانه رحم منجر شود که این تغییرات توسط آزمایش پاپ اسمیر مشخص می شوند.
در صورتی که در آزمایش پاپ اسمیر یک خانم موردی غیر عادی وجود داشته باشد، آزمایش های بیشتر می توانند انجام شوند. HPV می تواند در یک نمونه برداری نیز مشاهده شود. (برای مثال، نمونه برداری از یک زگیل تناسلی یا دهانه رحم)
آیا آزمایشی ژنتیکی جهت تشخیص انواع ویروس HPV وجود دارد؟
در سال 2009، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) اولین آزمایش ژنتیکی جهت تشخیص سرطان شایع دهانه رحم ناشی از انواع HPV را تایید کرد. دو آزمایش به نام های cervista HPV 16,18 و Cervista HPV HR حضور ماده ژنتیکی شایع ترین انواع HPV (2 نوع) در سرطان ها را شناسایی می کنند. این نوع های رایج HPV انواع 16، 18 و دیگر انواع HPV پر خطر یا مرتبط با سرطان هستند. این آزمایش ها جایگزین آزمایش پاپ اسمیر یا معاینه بالینی نبوده و در کنار روش های سنتی غربالگری استفاده می شوند تا به تخمین خطر ابتلای زنان کمک کرده و آنها را در تصمیم گیری یاری دهند.
در واقع، هر ساله 500 هزار زن در سرتاسر دنیا به سرطان دهانه رحم مبتلا می شوند و همین مورد در بسیاری از کشور ها شایع ترین علت مرگ در اثر سرطان می باشد.
واکسن پیشگیری از زگیل تناسلی و عفونت HPV
واکسنی جهت مقابله با انواعی از HPV که در ایجاد زگیل های تناسلی و سرطان های مقعد، ناحیه تناسلی و دهانه رحم دخیل هستند وجود دارد.
این واکسن ارائه دهنده محافظت در برابر 9 نوع HPV می باشد. این انواع عبارتند از: 6، 11، 16، 18، 31، 33، 45، 52 و 58.
نسخه قدیمی تر این واکسن جهت مقابله با 4 نوع این ویروس (6، 11، 16 و 18) ساخته شده بود. واکسنی دیگر (سرواریکس) که برای انواع 16 و 18 جهت استفاده در زنان 10 تا 15 سال ساخته شده بود در سال 2016 به دلیل کم بودن میزان تقاضا از بازار خارج شد.
تغییرات پیش سرطانی در دهانه رحم
زنانی که بروز تغییرات متوسط تا شدید پیش سرطانی در دهانه رحم آنها رخ داده است نیازمند روشی درمانی جهت اطمینان از سرطانی نشدن این تغییرات هستند. در این موارد، روش درمانی معمولا شامل برداشتن بافت به روش جراحی یا تخریب بافت درگیر می شود.
کونیزاسیون روشی درمانی است که با استفاده از تیغ جراحی و لیزر و یا روشی به نام LEEP قسمت پیش سرطانی دهانه رحم برداشته می شود. LEEP یا برش با حلقه الکتریکی فرایندی است که در آن جریان الکتریکی از یک سیم نازک گذشته و مانند یک تیغ عمل می کند. همچنین، این روش به LLETZ یا برش منطقه تغییر یافته به وسیله حلقه بزرگ نیز معروف است.
کرایو تراپی (انجماد) یا لیزر درمانی نیز می تواند جهت تخریب بافت نواحی حاوی تغییرات بالقوه سرطان زا استفاده شود.
علائم و نشانه های زگیل تناسلی در زنان
زگیل تناسلی به صورت توده ها یا زائده هایی بر آمده و به رنگ پوست پدیدار می شود. این زگیل ها می توانند ظاهری چین دار و مانند گل کلم داشته باشند. بسیاری از زنان مبتلا به زگیل تناسلی هیچ علامتی بروز نمی دهند اما گاهی اوقات علائمی که در محل زگیل ها رخ می دهند شامل موارد زیر می شوند:
- خارش
- سوزش
- حساسیت به لمس
اندازه زگیل ها می تواند متفاوت بوده و زگیل های متعددی به صورت همزمان پدیدار شوند. این زگیل ها ممکن است در هر سطحی از بدن که در هنگام تماس جنسی در معرض ویروس قرار گرفته است پدیدار شوند. این سطوح در زنان می توانند شامل فرج، واژن، دهانه رحم یا کشاله ران و در مردان آلت، کیسه بیضه، ران و کشاله ران شوند.
زنانی که به زگیل های تناسلی در درون واژن مبتلا هستند ممکن است علائمی مانند خونریزی به دنبال رابطه جنسی یا ترشحات غیر عادی واژن را تجربه کنند. به ندرت، در صورتی که زگیل ها در ابتدای واژن پدیدار شوند می توانند سبب خونریزی و انسداد مجاری ادرار شوند.
شکل زگیل تناسلی در زنان و مردان
دلایل عفونت HPV
شاید برای شما نیز سوال باشد که چگونه فردی به زگیل تناسلی ابتلا می یابد؟ بیش از صد نوع ویروس پاپیلومای انسان (HPV) قادر به آلوده کردن انسان هستند.
از این تعداد، بیش از 40 نوع می توانند مجاری تناسلی و مقعدی را در مردان و زنان آلوده کنند. گاهی اوقات، این ویروس ها سبب ایجاد ضایعات پوستی می شوند که تحت عنوان زگیل تناسلی یا condylomata acuminata شناخته می شوند .
یکی از زیر شاخه های HPV ها که مجاری تناسلی و مقعدی را آلوده می کند می تواند تغییراتی را در دهانه رحم ایجاد کند که زمینه ساز سرطان بوده و سرطان دهانه رحم ایجاد می کنند. عفونت HPV با ایجاد دیگر سرطان های آنوجنیتال (ناحیه تناسلی و مقعدی) نیز در ارتباط است.
انواع HPV
انواع HPV که سبب ایجاد سرطان دهانه رحم می شوند با هر دوی سرطان های آلت تناسلی و مقعد در مردان و سرطان های سر و گردن در زنان و مردان ارتباط داده شده اند.
با اینکه دیگر انواع HPV نیز می توانند سبب بیماری شوند اما شایع ترین انواع HPV که مجاری تناسلی و مقعدی را آلوده می کنند نوع های 6، 11، 16 و 18 هستند.
در میان این موارد، نوع 11 و 16 بیشترین ارتباط را با ضایعات خوش خیمی مانند زگیل تناسلی دارند. به این انواع، انواع کم خطر HPV نیز گفته می شود. در مقابل، 16 و 18 انواعی هستند که بیشترین شیوع را در سرطان های مقعد، ناحیه تناسلی، دهانه رحم و دیسپلازی دهانه رحم دارند. این انواع به گروهی تعلق دارند که HPV های پر خطر نامیده می شوند.
دیگر انواع HPV پوست را آلوده کرده و سبب پدیدار شدن زگیل های شایع در دیگر نقاط بدن می شوند. برخی انواع HPV (برای مثال 5 و 8) به طور متداول سبب ایجاد سرطان های پوست در افراد مبتلا به شرایطی مانند سندرم مرد درختی می شوند.
دانشنامه سلامتی ، پوست ، مو و زیبایی پوست پدیا